Toelichting
Sinds de laatste tijd ben ik me steeds bewuster van de invloed van mijn hechtingsstijl in de therapeutische relatie, zowel de positieve aspecten als de beperkende en soms zelfs beschadigende aspecten ervan. Leertherapie, opleidingen, super- en intervisie kan niet voorkomen dat je jezelf, inclusief je eigenaardigheden ten aanzien van gehechtheid meeneemt. Sterker nog, het kan niet anders dan dat elkaars hechtingsstijlen elkaar ontmoeten tijdens een intensief therapeutisch proces. Alles doorgewerkt hebben voordat je een goede behandelaar kunt zijn, is een illusie. Echter, de cliënt jouw hechtingsissues laten oplossen is zeker niet de bedoeling. Hoe ga je echt contact aan, wat bijdraagt aan herstel van de client, juist als je jezelf niet optimaal voelt. Hoeveel ruimte is er om zelf ook te mogen groeien, zonder dat dat een doel op zich. Is dat not done of juist een vereiste als je vanuit gelijkwaardigheid samen wil werken? En hoe verhoudt het zich tot de beroepscode? Ik neem je mee in mijn dagelijkse praktijk en ga graag met je in gesprek over deze thema’s.
Leestips
Steele, K., Boon, S., & en Van der Hart, O. (2017). Behandeling van traumagerelateerde dissociatie. Een praktische integratieve benadering. (Hoofdstukken 2, 3 en 4). Uitgeverij Mens!
Wallin, D. Gehechtheid in psychotherapie. (2010). Nieuwezijds B.V. Uitgeverij
Kort CV
Drs. Christel Kraaij (klinisch psycholoog) behandelt sinds 2008 volwassenen die kampen met de gevolgen van vroegkinderlijk trauma. Na bij twee TRTC’s gewerkt te hebben, heeft ze sinds 2022, samen met andere betrokken collega’s een eigen GGZ-instelling geopend, Trauma en Transitie. Daarnaast is ze mede-grondlegger van TransitieLAB, voor persoonlijke en professionele ontwikkeling. Traumasensitief werken, werken vanuit waarden en zorgen voor een goede inbedding zijn belangrijke aandachtspunten binnen het Centrum voor Transitie. Christel is daarnaast als docent verbonden aan de Trauma-academie van de PAO Psychologie en de Rinogroep. Ze heeft zich gespecialiseerd in de behandeling van de Dissociatieve Identiteitsstoornis (DIS), in het bijzonder met een achtergrond van georganiseerd misbruik. Ze geeft (team)supervisie en publiceert artikelen. Tenslotte maakt ze regelmatig gebruik van LinkedIn om bewustwording te creëren over en koudwatervrees te verminderen voor DIS.
